Με εξοργίζει τόσο πολύ που αναφέρεστε στους αγωνιστές της ΕΟΚΑ σαν να ήταν καημένα παιδιά που πήγαιναν στο σχολείο τους και τυχαία τους βρήκε μια σφαίρα…

Επίσης το ότι, δεν τους έδωσε χάρη η κακιά βασίλισσα, λες και θα έδινε χάρη κανένας στον εχθρό που τον γονάτισε και τον ανάγκασε σε υποχώρηση.

Για τους πρωθυπουργούς της Βρετανίας(55-59) όμως δεν ακούω κατάρες, ούτε ονόματα, μόνο ότι ακούτε να λένε οι συριζαιοι αναμασάτε, κατά του Θεσμού της βασιλείας.

Για τον Καραμανλή και τους 4 νεκρούς σε διαμαρτυρίες στην Αθήνα; Αυτά δεν τα λένε οι νεοδημοκράτες, οπότε τα παραβλέπετε και εσείς.

Τι σχέση έχουν οι μεμψιμοιρίες με τους ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ; Τι σχέση έχουν τα κλάματα και τα παράπονα, με αυτούς που από τα «χτυπήματα» και τις εκτελέσεις που είχαν κάνει στους Βρετανούς και τους δοσίλογους, έφτασαν οι κατακτητές να φοβούνται και την ίδια τους την σκιά;

Κλαίμε και δίνουμε κατάρες στον Ξέρξη για τις Θερμοπύλες;
Εκδήλωση τιμής κάνουμε για Ήρωες που έπεσαν ενώ ήξεραν πως η Αναπόδραστη Ανάγκη τους περιμένει, απορρίπτοντας οι ίδιοι την χάρη που ο Πέρσης βασιλιάς τους προσέφερε πολλές φορές.

Ζητήσαμε, άραγε, χάρη για τους επαναστάτες αντάρτες του ’21;

Έγραψε στους συμμαθητές του, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, την ημέρα που έφυγε στο βουνό «Το πρωί οι συμμαθητές του διαβάζουν:

Παλιοί συμμαθηταί. Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του. Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.»

Ο Δημητρίου ακούει την ποινή του και σχολιάζει:

«Λυπάμαι που δεν θα δω την Κύπρο μας ελεύθερη. Όμως δεν με φοβίζει ο θάνατος, γιατί η ζωή είναι περιττή μέσα στη σκλαβιά. Γεια σας».

Ο Καραολής λέει: «Εμένα δεν πρέπει να με λυπάστε, αφού εγώ δεν βρίσκω λόγο για να με κλαίω, ούτε οι συγγενείς μου πρέπει να με κλαίνε».

Στους συγκρατούμενούς του λέει περήφανα: “Τα Ελληνόπουλα δεν ξέρουν μόνο πώς πρέπει να ζουν. Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν”.

Γιατί λοιπόν εμείς τους στερούμε την ιδιότητα του Μαχητή – Αντάρτη – Επαναστάτη;

Γιατί θέλουμε να τους παρουσιάσουμε ως καημένα παιδιά που δεν είχαν λάβει μέρος σε εκτελέσεις και μάχες για τον ιερό αγώνα της ΕΟΚΑ για Ένωση;

Γιατί όπως είπα σε άλλο μου κείμενο, αναμασάμε ο,τι βλέπουμε στο διαδίκτυο, ακόμα και αν αυτά τα γράφει πχ ο Κούλογλου στο tvxs ή ο Βαξεβάνης στο ΣΥΡΙΖΑnews, που καρφί δεν τους καίγεται στην πραγματικότητα για την υστεροφημία των Ηρώων της ΕΟΚΑ.

Δεν βρέθηκαν αντάξιοι αντίπαλοι τους να τους νικήσουν, ας μη τους στερήσουμε εμείς, την αξιοπρέπεια που δεν στερήθηκαν οι ίδιοι ακόμα και μπροστά στον Θάνατο τους!

Η Ελισάβετ πέθανε σε βαθιά γεράματα, στο παλάτι της ήσυχη, τι ντροπή και μιζέρια να πανηγυρίζουμε σαν να είναι ο φυσικός θάνατος της, αντίποινα για τον θάνατο Ηρώων, ΝΕΩΝ Ελλήνων…

Ζήτω οι Αγωνιστές της ΕΟΚΑ!

Χατζησάββας Χρήστος.

Η Ελισάβετ πέθανε σε βαθιά γεράματα, τι ντροπή να πανηγυρίζουμε σαν να είναι αντίποινα για τον θάνατο ΝΕΩΝ Ελλήνων…

Ζήτω οι Αγωνιστές της ΕΟΚΑ!

Χατζησάββας Χρήστος.

Σχόλιο

Κοινοποίηση